Adil Ayi en Marwan el Morabet zorgen met hun start-up Omnia voor hygiënische en duurzame gebouwen.
Als kantoren en scholen niet veilig open kunnen, dan verzinnen we toch een manier waarop het wel kan? Dat dachten studenten Adil Ayi (21) en Marwan el Morabet (23) toen ze vanwege corona thuis zaten. Hun zoektocht naar een veilige werkplek begon in de Commandantswoning op Marineterrein Amsterdam en resulteerde in Omnia, een start-up die zorgt voor hygiënische en duurzame gebouwen.
De twee studievrienden zijn nog nooit in de Commandantswoning geweest, maar toch weten ze van elke ruimte hoeveel bureaus er staan, waar het koffiezetapparaat is en waar de toiletten zijn. ‘En hier links staat de printer toch?’, zegt Adil. Enkel op basis van een plattegrond maakten ze een simulatie van een typische werkdag in de Commandantswoning en bepaalden op basis daarvan hoe direct en indirect contact tussen de werknemers van Bureau Marineterrein Amsterdam het best vermeden kan worden.
Veilig naar college
Adil en Marwan ontmoetten elkaar tijdens hun bachelor civiele techniek en gingen daarna allebei hun eigen weg. Adil ging door met een masteropleiding civiele techniek in Delft terwijl Marwan data science aan de Universiteit van Amsterdam ging studeren. En toen kwam de lockdown. Marwan: ‘We waren twee studenten die thuis zaten, maar graag naar school wilden. Dus zijn we gaan nadenken over innovatieve oplossingen om toch weer veilig naar college te gaan. Met de vaardigheden en kennis die we tijdens onze studie hebben opgedaan, hebben we een simulatie van een kantoor gemaakt om erachter te komen wat de veiligste indeling en looproutes in een bepaalde situatie zijn.’
Coronaproof algoritme
De techniek waarmee Adil en Marwan dat deden bestond al, maar deze voldeed niet. ‘We merkten al snel dat de simulaties die we een jaar geleden gebruikten niet genoeg rekening hielden met complex menselijk gedrag’, zegt Adil. ‘Het schortte aan het bijbehorende algoritme, dat enkel simuleerde hoe mensen van A naar B lopen. Maar dat doen mensen lang niet altijd in één lijn. Onderweg van A naar B praten ze nog even met een collega, halen koffie of gaan ze naar de wc. Deze variabelen hebben we toegevoegd aan het algoritme, waardoor we nu veel realistischer het doen en laten van mensen tijdens hun werkdag kunnen simuleren.’
Proeflocatie
Met de Commandantswoning als model gingen de twee aan het werk. En enkel op basis van de plattegrond van het gebouw en een enquête onder werknemers konden ze bepalen waar in het gebouw veel contactmomenten zijn, waar bottlenecks zitten en waar meubilair en zelfs het koffiezetapparaat het best kan staan om zoveel mogelijk contactmomenten te vermijden. ‘We doen duizenden simulaties om er zo achter te komen wat de veiligste inrichting van het kantoor is’, verduidelijkt Marwan. ‘We verplaatsen in het simulatiemodel bijvoorbeeld bureaus en kijken vervolgens wat voor effect dat op het aantal contactmomenten heeft. Zo komen we uiteindelijk tot de optimale inrichting van het gebouw.’
Ook duurzamer
Een mooie vondst, maar het komt op een moment dat de vaccinatiemolen op volle toeren draait. Wat hebben we aan deze technologie als corona straks tot het verleden behoort? ‘Die vraag stelt iedereen’, lacht Adil. ‘Maar daar hebben we natuurlijk over nagedacht. Door het gedrag van werknemers te simuleren in met name grote kantoorgebouwen, zoals bijvoorbeeld de torens op de Zuidas, kan je erachter komen waar op welk moment van de dag mensen aanwezig zijn en waar niet. Als je dit weet, kan je heel gericht water en elektriciteit gaan besparen of bijvoorbeeld veel efficiënter schoonmaken. Met een simulatie kan je dus een gebouw duurzamer maken.’
En dat is hard nodig want gebouwen behoren tot de grootste uitstoters van CO₂. Adil en Marwan denken met Omnia te kunnen bijdragen aan het verminderen van die uitstoot. Marwan: ‘Met onze simulaties kunnen we bij renovaties of herinrichtingen van gebouwen een advies opstellen voor een energiezuinigere werkplek. Misschien is er wel minder ruimte nodig of hoeven delen van een gebouw op gezette tijden niet verwarmd of verlicht te worden. Ook kunnen we tijdens de ontwerpfase van een gebouw direct verschillende ontwerpen simuleren om te zien wat de efficiëntste optie is. Op basis van data kan een architect dan de duurzaamste keuze maken.’
Wens voor de toekomst
Zo hopen de studenten de kennis die ze met het simuleren van de Commandantswoning hebben opgedaan in de toekomst op grote schaal toe te kunnen passen en zo bij te dragen aan een schonere wereld. De naam van hun start-up, Omnia, is dan ook niet toevallig gekozen. In het Arabisch betekent het ‘wens voor de toekomst’. We hopen met deze technologie een positief effect op de wereld te hebben’, zegt Adil. ‘Met de optimalisatie van gebouwen valt een grote stap te maken als het gaat om het terugdringen van uitstoot en daar kunnen we beter vandaag dan morgen mee beginnen.’ ‘Bovendien,’ vult Marwan aan,’ kan je met deze simulaties van alles. We passen het nu op gebouwen toe maar wie weet waar we het nog meer voor kunnen gebruiken. Onze wens voor de toekomst is dat we een zo groot mogelijk effect hebben op een een veiliger, productiever en duurzamer kantoor van de toekomst.’
Tekst en fotografie: Sjoerd Ponstein
